Koronavirüs salgınına rağmen sahada çalışmak zorunda kalan gazeteciler, bir taraftan kendilerini korumaya ve toplumu bilgilendirmeye çalışırken diğer taraftan öğrendiği gerçekleri nasıl topluma aktaracağı peşinde. Ayrıca evde kalmak gerektiğini farkında olan fakat maddi imkanı olmayan yurttaşlar isyanını dile getirerek verdikleri sosyal mesajlara da minnettarız. Ama Nereden geleceğini bilmediğimiz bir virüs varken insanların paylaşımlar yapmasına suç demek çözümsüzlük ve sessizlik oluşturmaktadır. Olağanüstü durumlarda ilk görev halkın haber alma hakkını korumaktır. Panik yaratmamak için gizlenenler, toplumun gerçekleri öğrenmesine engel oluyor. Bu süreçte gizlenen her gerçek daha da büyüyerek toplumun karşısına çıkacaktır. Panik yaratmamak gerçek bilgiyi gizlemek değildir. Aleni olmak, bilgiyi saklamamak ve teyit etmek temel kural olmalı. Özellikle bu dönemde saklanan bilgi topluma daha çok zarar verecektir. Korku insanın savunma mekanizmasını geliştiren bir duygudur. Ve tüm dünya, tüm bölgeler, tüm insanlar bu ortak duyguya sahip olarak kendi evine sıkışmış ve ekranlardan gerçekleri arama peşine düşmüş. Kimse kimsenin canını yemiyor, kimse kimseye savaş açmıyor. Savaşa açan tek yer iktidar ve bir bakandır. Evinde aç kalmamak için isyan edenlere dava açan devlet yetkilileri diyorki koronayla ilgili tek doğru bilgi bizden çıkan bilgilerdir. Neden tek doğru sizde? Pandemi sizin kontrolünüzde mi yayılıyor?

Kim Covid 19 ile ilgili bir vaka ya da bir durumla karşılaşırsa, bu durumu saklarsa vicdan nezdinde büyük bir suç işleyecektir. Kim evinde ailesine bakacak durumda değilse ve buna sessiz kalıyorsa o da suç işleyecektir. Anayasal suçlar iktidarlarla değişen bir olgudur. Fakat vicdani suçlar sonsuz bir yük olarak kalır insanın omuzunda. Bizi asıl öldüren durum; sessizlik ve her şeyi kanıksamamızdır.

RONİ