28 yıl önce bugün dokunulmazlığımız kaldırılırken, meclis kürsüsünde, “Biz bu meclisin zencileriyiz. Bu meclis, anayasa ve kanunlar bize kurulan birer tuzaktır, ” diyerek uğradığım hayal kırıklığını söze dökmüştüm.

Oysa tarih bu tuzağı bize işaret etmiş, ama milletvekilliği gözlerimizi kamaştırdığı için biz bu tuzağı görmek istememiştik.

Sonraları dışişleri bakanı olan Coşkun Kırca bana hükümet adına cevap vermek üzere çıktığı kürsüde, “Ya Türk olursunuz, ya da susarsınız. Ancak susarsanız Türk devletinin susanlara gösterdiği sabırdan istifade edebilirsiniz” diye kükremişti. Yani bir tek hakkımız vardı: Susmak!

Görmek isteyenler için tarih eşsiz bir öğretmendir. Ona gözlerini ve kulaklarını kapatanların sonu yıkımdır.